Toen de Veertig werd gebouwd meer dan een eeuw geleden , dus in het prille dorp IJmuiden , was er niet veel voor nodig om jonge huurders aan te trekken.
Er werden al snel afspraken gemaakt , van ga jij boven wonen voor 2 gulden per week of ga je beneden wonen maar dan voor een kwartje extra.
De grootste belangstellende waren de Egmondse vissers , ze waren in hun “Derp ” van de bom gestapt, lang geleden een bron van welvaart , later niet meer voldoende voor een droge boterham. Op de kotters van het nieuwe IJmuiden vonden ze wel geen vetpot maar in ieder geval werden hun zorgen een stuk minder . De verbinding met het oude dorp was zeer primitief , men moest lopen langs het lange strand, tenzij men een plaatsje op een hondenkar kon krijgen .
Vandaar dat de meeste vissers al gauw uitkeken naar woonruimte in IJmuiden. Toch bleek het meeste te duur voor hen , dat ze allen naar de ” Veertig ” trokken .
Geen wonder dat toen de Veertig eenmaal klaar was de bevolking voor 90% uit Egmonders bestond. De mensen die zich bij hen voegden kwamen van Pernis en omgeving . Er groeide een eigen gemeenschapje , ondanks de verschillen in dialect en klederdracht .
Door een brede poort liep men naar een voor die tijd een ruime binnenplaats. Waterleiding was in IJmuiden nog onbekend maar de Veertig had in ieder geval een eigen pomp bij de ingang .
Veel ruimte was er niet in zo”n woning maar nog altijd iets meer dan waar ze vandaan kwamen , veelal met bedsteden in gebouwd , daaronder nog extra ruimte waar je de kleine kinderen in kon onderbrengen , dat noemden ze de ” kooi ” .
De eeuwwisseling betekende voor IJmuiden de bijzondere snelle opkomst van de stoomtrawler . De mannen die van Egmond en van Pernis en omgeving waren gekomen hadden geen moeite een plaats op zon trawler te krijgen , ze stonden bekend als uitstekende vissers die bovendien vlug aan nieuwe werkomstandigheden wisten aan te passen .
Een zekere welvaart kwam in hun gezinnen waardoor ze zich een hogere huur konden veroorloven . Ze verhuisden dan ook spoedig naar de ruimere woningen die verderop in IJmuiden tot stand waren gekomen. Hun plaats in de Veertig werd over het algemeen ingenomen door Urker vissers .
De Veertig was niet gebouwd voor een langdurig bestaan . Toen de huisjes begonnen te vervallen leidden de economische toestand en vervolgens de beperkingen van de Eerste Wereldoorlog ertoe dat ze veel te lang in gebruik bleven.
Pas in 1919 toen er weer volop materialen en voldoende arbeidskrachten ter beschikking waren om de achterstand op het gebied van de woningbouw in te halen , werd besloten dat de Veertig onbewoonbaar werd verklaard .
Pas in de zomer van 1932 werd er besloten tot afbraak van de ” Veertig”
De Veertig in 1900 ” De Hoeksteeg” genoemd , ” Suurmulen”
1876-1877 werd de Veertig gebouwd , bevolking bestond voornamelijk uit , Egmonders , Pernis , Vlaardingers , Urk , Katwijk, de Veertig was een beruchte buurt.
(Auteur Bella Pri)
